ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΩΑΔΙΤΗΣ///ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ

Γεωμετρικά σχήματα
εφαπτόμενες επιστροφές
νόστιμον ήμαρ
στα αφυδατωμένα κορμιά μας
έρωτες αλήστου μνήμης

εκεί και η ανησυχία
για τον καταποντισμό μας
λέξεις ίδιες
διαφορετικές έννοιες
υποδύονται τα νάματα
μιας πρότερης ζωής 

σεργιανάμε
σε κατακερματισμένες ώρες
νυν υπέρ πάντων ο αγών
οι πληγές ακόμα ανοιχτές
απόπειρα ταξιδιού
σε τόπους υπό αίρεση 

απόπειρα περιπλάνησης
σε νεκροπόλεις
που σφύζουν από ζωή 

κατάδυση σε τάφους
με αρκετή φασαρία
ύπνος ίδιος με λιτανεία
μύχιων σκέψεων
εξορισμένων ονείρων
στιλέτα στην καρδιά μας
ανάπλαση
αναβάθμιση
ερήμωση
εξορία εσωτερική
ίδια με τη μετανάστευση του '50 

έτσι οι γραμματικοί κανόνες
μας συνοδεύουν παντού
αμπαρωμένοι στα αιμοσφαίριά μας
εμπόδια ανυπέρβλητα
όταν βάζουμε καθήκον
να διαβούμε πεζή
τα ρευστά σύνορα
της εσωτερικής προσφυγιάς μας 

http://tokoskino.wordpress.com/2013/03/28/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%81%CF%89%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%83%CF%89%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%86%CF%85/

Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΣΤΟΝ ΑΔΗ Μια performance στο ΛΟΥΤΡΟ ΤΩΝ ΑΕΡΗΔΩΝ

Κυρρήστου 8, Πλάκα

30 Μαρτίου 2013, Ώρα 18:30

Ο έρωτας είναι η Αφροδίτη 

με κομμένα χέρια.

Οι γυναίκες στον Τενεσί Ουίλιαμς.

Ιδέα / Σύλληψη / Σκηνοθεσία: Χρύσα Καψούλη

performers: Σπύρος Βαρέλης, Μαρία Φρουδαράκη, Μαρία Ριζιώτη, Έλενα Κανίδου 

Τραγούδι: Χριστίνα Ασημακοπούλου

Χορός: Δημητρα Χαραλαμπους 

Φιλική Συμμετοχή:Michele Valley

Τσέλο: Αλέξανδρος Γκόνης

Μουσική Επιμέλεια: Τσιμάρας Τζανάτος

Θεατρολόγος / Βοηθός Σκηνοθέτη: Ζωή Μαντά

Επικοινωνία: Μαρία Σούμπερτ/ Cloud 7

Παραγωγή: www.dameblanche.gr

Φωτογραφίες: Ζωή Μαντά 

http://aphrodite-project.eu/gr/theatre/57

Το ART / EUROPEAN ANIMATION CENTER και το ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, συνδιοργανώνουν το project «ΑΦΡΟΔΙΤΗ 2012: Ιεροί και Βέβηλοι Καθαρμοί» στο Λουτρό των Αέρηδων, παράρτημα του Μ.Ε.Λ.Τ., στην Πλάκα, Αθήνα, από 12 Δεκεμβρίου 2012 έως 30 Απριλίου 2013, με αφορμή την ανάληψη της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ε.Ε. από την Κυπριακή Δημοκρατία, για το Β' Εξάμηνο του 2012.

KATAKTΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ της Ασημίνας Ξηρογιάννη

Γράμματα σ' έναν πολύ νέο ποιητή

Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος

Πόλις, 2012
106 σελ.


Πόσοι ορισμοί  για την ποίηση υπάρχουν ;Δεκάδες σίγουρα.Ο Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος  προσπαθεί  τουλάχιστον πέντε  φορές να ορίσει την ποίηση μέσα στην συλλογή του <Γράμματα σ΄έναν πολύ νέο ποιητή>.Και είναι γοητευτικές όλες οι εκδοχές που μας δίνει :

Συμπέρασμα

Ό,τι γράφει ο ποιητής
είναι ποίηση.

********


Ποίηση

Η κίνηση που κάνει ένας άντρας
μες στο αυτοκίνητο
να βάλει το αναμμένο τσιγάρο
στα χείλη του φίλου του που οδηγεί

είναι ποίηση

********

Άλλη μια προσπάθεια

Η ποίηση είναι αναμνήσεις μιας ζωής
που δεν την έχουμε ζήσει ποτέ.

********

Όσα ποτέ δεν έκανα

Ποίηση είναι τα κορίτσια που αγάπησα
και δεν τα φίλησα στα δεκαεπτά μου χρόνια,
τα ποιήματα που δεν έγραψα
τότε που έπρεπε να γράψω,
οι πόλεις που ποτέ δεν επισκέφθηκα μαζι σου.

Ποίηση είναι όσα ποτέ δεν έγινα.


Η ποίηση συμβαίνει καθημερινά

Η ποίηση είναι κάτι απλό,
ένα από τα πράγματα
που συμβαίνουν καθημερινά:

μια νοικοκυρά που ακουμπάει το χέρι της
στο στο καυτό μάτι,ένα μικρό παιδί
που βάζει το δάχτυλό του στην πρίζα,
ένας έφηβος που είναι έφηβος.

Με τη διαφορά ότι ο ποιητής
τα κάνει όλα αυτά επίτηδες.


********

Αυτός ο ποιητής...! τολμάει αθανασία!


ΑΘΑΝΑΣΙΑ


           ''Δεν γράφω για να περνάει η ώρα,
                   αλλά η αιωνιότητα''.
             ΜΙΓΕΛ ΝΤΕ ΟΥΝΑΜΟΥΝΟ


Έτσι κι αλλιώς χωμάτινος
έτσι κι αλλιώς
χαμένος για χαμένος
μες στα δευτερόλεπτα,

τολμάω αθανασία
(που ξέρεις καμιά φορά).



Εγώ τολμάω να τον σκιαγραφήσω!
Σε αυτό το βιβλίο  λοιπόν...έχοντας  στραμμένο το βλέμμα σε υπαρξιακά ζητήματα,είναι απόλυτα πεζογραφικός,άμεσος,ειρωνικός στα σημεία,βαθυστόχαστος,αφηγηματικός,αλλά καθόλου φλύαροςή μελοδραματικός ,ατμοσφαιρικός,καθαρός ,διαυγής,βαθιά ανθρώπινος!Οι στίχοι του φανερώνουν πως ξέρει να γεύεται τη ζωή ,να απολαμβάνει και να εκτιμά τα απλά πράγματα.Εκτιμά  όμως και τη σιωπή:''Πρέπει να διασχίσουμε ξανά τη σιωπή..."

''Ανάμεσα στο πείσμα και τον έρωτα μοιράζεται η ζωή του'',αλλά πάντα γυρνά  και στα πολύτιμα αναγνώσματα ,όπως τα ομηρικά έπη, με τα οποία συνδιαλέγεται ποιητικώ τω τρόπω.Έτσι συναντάμε ποιήματα όπως''Στην καλύβα του Εύμαιου'' ,''Στις πηγές του Σκάμανδρου'',''Οδυσσέως και  Ναυσικάς  ομιλία''και ο ''Ο Οδυσσέας στην Ωγυγία''


Ο Οδυσσέας στην Ωγυγία

Πάει καιρός που τις νύχτες
δεν κοιμάμαι επειδή νυστάζω ,
μα για να σ΄ονειρευτώ

και τις μέρες μου πάει καιρός
που τις ξοδεύω κοιτάζοντας
το πέλαγος με μάτια που δεν βλέπουν

Όντας δεόντως διακειμενικός...(μεταξύ άλλων δημιουργών)συνδιαλέγεται   με τον  Ρεμπώ,τον Ουίτμαν,τον Coleridge,τον Σαραντάρη,τον Παλαμά,τον Μπουκόφσκι,τον Ελύτη,τον Εμπειρίκο,τον F.S.FitzeraId:

Γράφει κάπου  ο F.S.Fitzerald

Σ΄ένα δωμάτιο φθηνού ξενοδοχείου  στη Ριβιέρα,
μια νεαρή γυναίκα σηκώνει το φουστάνι της
και βγάζει το βρακάκι που φοράει από μέσα,

βγαίνει στο μπαλκόνι
και ανεμίζει προς τη θάλασσα
τη ροζ σημαία της του αποχαιρετισμού,
στον φίλο της που φεύγει με το πλοίο
και δεν θα γυρίσει πια.


...H  αυτοαναφορικότητα και η στοχαστικότητα  δεν λείπουν από τούτη την ποιητική συλλογή.Ο κάθε ποιητής που σέβεται τον εαυτό του και τους αναγνώστες του αναρωτιέται σχετικά με την τέχνη της
ποιήσεως....Γιατί γράφουμε ποίηση;
Γιατί επιμένουμε;Aφού είναι γνωστό
κι όλος ο κόσμος το γνωρίζει πια
ότι η τέχνη και η ποίηση δεν μας βοηθάνε να ζήσουμε,
γιατί λοιπόν επιμένουμε να γράφουμε,αφού
η τέχνη και η ποίηση δεν μας βοηθάνε να ζήσουμε
η τέχνη και η ποίηση δεν μας βοηθάνε
να πεθάνουμε,η τέχνη  και η ποίηση
δεν μας βοηθάνε σε τίποτα.
 

  Κι όσο για τον έρωτα...Αυτός ειναι πάντα παρόν και ωραία δοσμένος...

Δεν καταλαβαίνω

Σκέφτομαι οτι υπάρχουν στον κόσμο άνθρωποι
που σε κοιτάζουν και δεν τους κόβεται η ανάσα

και  δεν καταλαβαίνω

Εrgo sum

Υπάρχει το στήθος σου
άρα
υπάρχει ο κόσμος

Αλκυονίδες  μέρες

Τί ωραίο ήλιο που έχει έξω,αγάπη μου!
Ελα ν απλώσουμε μαζί τα ρούχα στα σχοινιά
και να καπνίσουμε ύστερα στο μπαλκόνι
φορώντας ένα μόνο φανελάκι,

μαύρο ή λευκό.


Πόσο θα θε΄λα να μπορούσα να διαβάσω τα ''Γράμματα σε έναν πολύ νεό ποιητή΄΄,στις πολύ νέες ποιήτριες που έχω μέσα στο σπίτι μου...Μα ακόμα δεν γίνεται.Είναι πολύ νωρίς.Η μία μόλις έχει μάθει να ρωτάει μετά από κάθε παραμύθι που διαβάζουμε:''Tι εκδόσεις είναι αυτό ,μαμά;".Kαι γω χαμογελώ..Σε λιγα χρόνια θα μπορώ να τους διαβάζω τα γράμματα του Χαράλαμπου και να νιώθω κάθε λέξη σα να τα χω γραψει εγώ.Τόσο οικεία είναι η αίσθηση!!Τόσο βαθιά η ευγνωμοσύνη σε αυτούς τους στίχους!!!Ο Χαράλαμπος  με  ήρεμη δύναμη με  κάνει να αναστοχαστώ πάνω σε έναν από τους βασικούς ρόλους της ζωής μου ,πηγαίνοντάς  με τρυφερά   προς την ομορφιά.Ο ποιητής δεν φλερτάρει απλά και μονο με την ομορφιά,καταφέρνει ,πιστεύω, πολλά περισσότερα...την παγιδεύει...την κατακτά...

[...]

Θα΄θελα,σκέφτομαι, να είμαι εγώ που κάποια
πρώτη του Μαρτίου θα πλέξω τις τρεις κλωστές
που θα σε φυλάξουνε από τον τρόμο και τη ακινησία,
από την πλήξη  και την απελπισία
(τη γαλάζια,τη κόκκινη  και τη λευκή κλωστή),
για να σου  τις φορέσω  στον αριστερό καρπό:
Ποίηση Έρωτας Ελευθερία Ποίηση Έρωτας
Ελευθερία,Ποίηση Έρωτας Ελευθερία.

[...]

Το αγαπημένο μου ποίημα είναι τώρα
η απροβλεπτη κίνηση του χεριού σου,
με το μολύβι ή τον μαρκαδόρο στα δάχτυλα,
που γεμίζει  το δωμάτιο  και τον νου  μου με σπίτια
και με φεγγάρια ,με βάρκες  και με φάλαινες,
με ανθρώπους και ιπτάμενα αυτοκίνητα,
με το κόκκινο της αστραπής και  με το θαλασσί του ήλιου.

[...]

Για να σου ψιθυρίσω άλλη μια φορά :Eίσαι νέος,
προσπάθησε ν΄αγαπήσεις τα ίδια σου τα ερωτήματα,
σαν να΄τανε κλειστά δωμάτια ή βιβλία
γραμμένα σε άγνωστη γλώσσα.Μην γυρεύεις να πάρεις
 απαντήσεις,
να ζεις.Για την ώρα,να ζεις τα ερωτήματά σου.

[...]

Ποιά συμβουλή δεν θ΄ακουστεί κούφια
στην ακοή σου;

[...]

Ακούμπα το κορμί σου
πάνω στα βάλσαμα της ηδονής
και πέταξε από  πάνω σου
κάθε ρανίδα ησυχίας.
Τόλμα εικόνες,σχίσε συνταγές,
ξενύχτα περιμένοντας.
Ξαπλώσου κάτω από τις λεμονιές
και δες τες που ανθίζουν.

[...]


Σου εύχομαι να αγαπήσεις τρελά







Πώς να μην με αφορά μια ποίηση που  ολόκληρη με διαπερνά;Πώς να μην με αφορά μιο ποίηση που αγγίζει συναισθηματικές και διανοητικές  χορδές μου;

Είναι αυτό που έχω γράψει μέσα σε ένα ποίημα και το εννοώ για ελάχιστους ποιητές:''...τα ποιήματά του με γυρνάνε πίσω στον εαυτό μου".Μου υπενθυμίζουν πάντα τον αγώνα που κάνω ως δημιουργός για καθαρότητα,μια καθαρότητα που θα ρθει να αντισταθμισει την χαοτική μου προσωπικότητα.
Η ποίηση του Χαράλαμπου Γιαννακόπουλου  δείχνει πόσο ό ίδιος λατρεύει τη ζωή .Η ποιητική του φανερώνει πως η ζωή ,ή μέρος της μονάχα,μπορεί να χωρέσει μέσα σε στίχους,όχι για να υπονομευθεί ή να ακυρωθεί αλλά για να υμνηθεί μέσω της τέχνης.Ο ποιητής  παρατηρεί,αφουγγράζεται,καταγράφει,αισθάνεται,στοχάζεται,''δείχνει ''δρόμους,βαδίζει προς το φως.Και όχι  μόνο.ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΦΩΣ!Αυτο δεν είναι η ποίηση άλλωστε;;H δημιουργία φωτός!Τα πλούσια διαβάσματά του αποτελούν συχνά την αφορμή  ή την αιτία γέννησης ενός ποιήματος.Ο Γιαννακοπουλος  με επιτυχία παίζει παιχνιδια διακειμενικότητας  για να μυήσει τους αναγνώστες σε εμπειρίες...,δεν είναι αυτό κάτι εύκολο!Σταματώ εδώ.Τι άλλο να πω για ένα βιβλίο που από τότε που το έπιασα στα χερια μου,το κουβαλώ συνεχώς μεσα στην τσάντα μου ,για να έχω τη δυνατότητα να το ανοίγω οπουδήποτε;Αυτό  δεν είναι κάτι που μου συμβαίνει συχνά.Αλλά και μόνο το ότι συμβαίνει,αυτό το γεγονός από μόνο του τα λέει όλα.