Cost Sigaret • Τα σκεύη της ανομίας

Cost Sigaret, Τα σκέυη της Ανομίας, Απόπειρα, 2011

ΕΙΠΕ Ο ΦΥΣΕΡ:


αναμνήσεις απ΄τη χώρα της πανούκλας
στο όνομα των σκιών
όλα τα χαρίζω
και όταν βρίζω είναι ούμπερ άλλες
μιας άλλης διαθήκης
που είναι σικέ
όπως λέμε Αλ Ακτ
μα ακόμα
και σαν Αλ Αλ Ακτ
πάντα φορμπίττεν



ΤΑΛΕ ΚΟΥΑΛΕ ΜΕ ΡΙΓΕ

Έμαθα να λέω πως τίποτα σημαντικό
δε συμβαίνει...
Σταχυολογώ στο φως
Μια πληροφορία ανατέλλει
Στην αδιάλλακτη ανθρωπόσφαιρα
-Όταν λείπεις έχω ευφράδεια-
Μα ξέρεις πως χρειάζομαι κι άλλα
Με θράσος με σχήμα αόριστο
      Ο πλαγίαυλος
                                νανουρίζει
                                                     τα
                                                          μωρά.
Χτες                    Είπα
έκλαψα               πως
όλη την                τη   
ώρα                     χρειάζομαι

Στο κάτω κάτω έλεγα ψέματα.

Έτσι κατάφερα να γίνω αδιάβροχος
Είμαι
               ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ
                                    Αδιάγραφος.
Με άδεια υπο
                          μονής
                                       Με  πίστη
                                                          ακέραιη

 

Και κρέμα με πλοκή γάλακτος.
Αύριο έλειπε
Έτσι συνήθισε στις εντυπώσεις
Μαζί μου στους ελιγμούς
Νωχελικά και με beat.
Με focus on sanity
Και τα σήματα
                   ρήγματα
Drop out σε στιγμές
καθημερινής κινηματογραφίας


         ΟΝ    > <    OFF
            Ξανά ωραίος
Κενός διατείνομαι στα χρέη.
Στα χάη του άκληρου.
Με ντάμα την Ηρώ.
Και μη μου άπτου!
Ως θρύλος.
Λέων μυθικός.

Ένας τοξότης μ' ένα βέλος
Κάτω απ' την πανσέληνο
Το αναγκαίο μέλι των γκρεμών
Ό,τι ακούω λες
Μ' αρέσουν τα κορίτσια που με θαυμάζουν.

Είμαι γλυκός
Πικρός
Με στήμονα το πιόνι
Καυτός και πιπεράτος
Και άλλοτε μοσκιός∙ μυαλό κουκούτσι
Ζήτω η εποχή του παιδιού!

Με το μοτέρ και τα όλα της
Χυμώδης πιτσιρίκα
Θέλω να σου βγάλω το βρακάκι
Να σε σκίσω καβλάγγελε
Τάλε κουάλε με ριγέ
Κι εγώ μες στην πιο αριστοκρατική φτώχεια
Ζ ε ν
Η τελευταία φράση της παλίρροιας
Κι ο άγγελος ας έχει την Μολπήν του
Ας...
Στο ανάλωμα του πυρός
Στην άνοιξη των στοχασμών
Οι φράσεις ταξιδεύουν





ΑΘΛΟΣ ΣΤΑ ΕΛΗ

Σε κάθε ευκαιριακή κατάσταση
Σε κάθε του προσώπου σου κοιλότητα
Φωτοχυσίες
Διδαχές του άφατου και μοιχαλίδες συζυγίες
Του παντός
αποκοιμούμενου κόρφου
Του πολικού αστέρα και του έμπλεου error
Που ραίνει και στις ροπές μαντείες
Των αργοναυτών με παράβολα
Και χνάρια συγκατάβασης ελάσσονα
Κενότητας καινής
Με απόλυτο εισιτήριο διαρκείας
Τον νέο κλήρο
Και δάκρυ που αγοράζει τα ευρώ
Στο πάρσιμο του δόκιμου φρου φρου
Με εκκρεμή και κρότους
Και βούλες των αβούλων
Που κατατρώνε και δομούν στο minimum
Το κούρσεμα της πλάσης
Που αρμόζουσα στο ταίρι
Αταίριαστου με βιάση και πλοκή
Κλοπή του καντηλιού που η φλόγα
Φωτίζει της ύαινας τη ματιά
Ηράκλεια∙
Ως άθλος στα έλη-
Με κυμάτινα νήματα
Με αιμάτινα ρήματα
Σε κλοιούς και ηπείρους
Με χυμένο κερί:
Στο αλαβάστρινο τραπέζι της βεράντας
Του ωριόπλουμου διαμερίσματος της οξύνοιας
Πριν το ηλεκτροσόκ.

ΤΡΩΝΕ ΜΕΤΑΛΛΟ

Πηγή:
Το μαργαριτάρι
Και τα κοσμήματα στη γλώσσα
Περουκίνι, αντί για κράνος
Λαμπάδα-
Με φως που προσ-
      Ιστορία γεμάτη καταπλήξεις
                              και πλήξεις∙ Όχι!
Άζωτο-
Του άτρωτου αρότρου
Όπου μπορείς να παίζεις
    με τρύπες στο καλαμάκι
         το κονσέρτο που σκίασε
    άλλων πόλεων, το χάρτινο
         αντίκρυσμα
    ή το μπέρδεμα του τιμονιέρη
με λάθος σφύριγμα στο μονοπάτι
     Truck driver divorce

Με σαλαμάνδρες στο πικάπ
     και νύμφες προσάλλουσες
σε φούσκα και δοχείο
     και χρονικά αμέτρητα
και ψελλίσματα χθονίων

και ενάλιων και πύρινων

αέρινων και υποχθονίων

             ΕΑ
Η λέξη ως εαυτός
μένων εντός επί παντός
Το ρουμπίνι κι ο αφρός
    ζητήματα στην παραλία
          και τόσα εξέχοντα λογύδρια
    Εν
         ύπνια
                  του περήφανου
    Εν
         ίοτε, μύστη των κοπράνων

Άλγεβρα θεσπέσιου γάλακτος
    Υπέροχη.
                 Υπερ οπή
σ' ένα βαζάκι που γλείφω
   κι έχει 'να στόμιο για θύρα
δείχνει κάτι∙

κάτι ατίθασα κομψό
ρέει      ρέει       ρέει
     ως πάγος και φλόγα

Ω! Βεελ
            και
                  Μπελφέγκορ
Και αμαρτήματα εφτά

ΦΕΡΤΕ ΜΟΥ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΠΙΚΑΜΠΙΑ
και το γλυκό μουνί της Ευγενίας

Και οι σειρήνες
Τα τηλεσκόπια
Τα φανάρια μάτια
Οι όχθες
Οι τένοντες μιας γύψινες πολυτέλειας
Κι ένα ασημένιο δαχτυλίδι στο index