Το καλοκαιρινό 7ο τεύχος περιλαμβάνει, όπως πάντα, πλούσια και ποικίλη ύλη. Η ξένη ποίηση εκπροσωπείται στο ευρύτερο δυνατό φάσμα της. Από τα εμβληματικά «Τέσσερα Κουαρτέτα» του Τ. Σ. Έλιοτ (μτφρ. Χάρης Βλαβιανός) και τη γνωστή σύνθεση της σύγχρονης κορυφαίας Ρωσίδας ποιήτριας Όλγας Σεντακόβα «Κινέζικο οδοιπορικό» (μτφρ. από τα ρωσικά Γιώργος Χαβουτσάς) φτάνουμε σε δύο Αμερικανούς ποιητές: τον Robert Lowell, που σφράγισε με τη φλόγα και την ανατρεπτικότητά του τη μεταπολεμική αγγλόφωνη ποίηση [η Θάλεια Μέλη Χωλλ μεταφράζει δεκαέξι αντιπροσωπευτικά του ποιήματα] και στον νεότερο Russel Edson που θεωρείται ένας από τους βασικότερους διαμορφωτές του πεζού ποιήματος [ο Βασίλης Αμανατίδης μεταφράζει δεκαπέντε από τα πιο γνωστές του συνθέσεις].
Στον χώρο του δοκιμίου, ο βραβευμένος Γερμανός ποιητής Durs Grunbein επιχειρεί να απαντήσει με διεισδυτικό χιούμορ στο καίριο ερώτημα «γιατί να ζούμε χωρίς να γράφουμε», ο σημαντικός Βρετανός ποιητής George Szirtes υποδεικνύει τους τρόπους με τους οποίους η ποίηση αντιμετωπίζει με αλήθεια την εμπειρία (μτφρ. Νίνα Μπούρη), ο Χρήστος Χρυσόπουλος αναλύει τις «αποσιωπημένες όψεις του σοβιετικού μοντερνισμού», ενώ η Δήμητρα Καλλέργη ιχνηλατεί τις συγκλίσεις και τις αποκλίσεις της ερωτικής λειτουργίας στο έργο του Κ.Π. Καβάφη και του Γιάννη Ρίτσου.
Τέλος, η πρόσφατη σοδειά της ελληνικής ποίησης αναδεικνύεται με την παρουσία δεκαοκτώ ποιητών, νέων ή καταξιωμένων: Θανάσης Χατζόπουλος, Πάνος Κυπαρίσσης, Φοίβη Γιαννίση, Μαρία Τοπάλη, Όλγα Παπακώστα, Ιωάννα Ράπτη, Γιάννης Λειβαδάς, Μαριγώ Αλεξοπούλου, Δημήτρης Ελευθεράκης, Βικτωρία Καπλάνη, Νατάσα Χατζιδάκι, Ευριπίδης Γαραντούδης, Τάκης Γραμμένος, Λένια Ζαφειροπούλου, Σπύρος Καρέλας, Μαρία Κοπανίστα, Ναταλία Κατσού και Νίκος Βαρβατάκος.
Ειδική αναφορά θα πρέπει να γίνει στο κεντρικό αφιέρωμα του περιοδικού με τίτλο «Κατά μόνας ειμί εγώ», το οποίο εξετάζει τη σχέση των ποιητών με τη μοναξιά και περιλαμβάνει μεταφράσεις ποιημάτων κορυφαίων δημιουργών [Πετράρχης, Βιγιόν, Σαίξπηρ, Μπάυρον, Κητς, Ντίκινσον, Μπωντλαίρ, Ρεμπώ, Ρίλκε, Τρακλ, Κάφκα, Έσσε], που επιμελήθηκε η Λένια Ζαφειροπούλου.
Το τεύχος συμπληρώνουν οι μόνιμες στήλες των Et cetera και της Κριτικής. στις οποίες παρουσιάζονται βιβλία ποίησης και σχολιάζονται ζητήματα σχετικά με την ποιητική τέχνη.
Στον χώρο του δοκιμίου, ο βραβευμένος Γερμανός ποιητής Durs Grunbein επιχειρεί να απαντήσει με διεισδυτικό χιούμορ στο καίριο ερώτημα «γιατί να ζούμε χωρίς να γράφουμε», ο σημαντικός Βρετανός ποιητής George Szirtes υποδεικνύει τους τρόπους με τους οποίους η ποίηση αντιμετωπίζει με αλήθεια την εμπειρία (μτφρ. Νίνα Μπούρη), ο Χρήστος Χρυσόπουλος αναλύει τις «αποσιωπημένες όψεις του σοβιετικού μοντερνισμού», ενώ η Δήμητρα Καλλέργη ιχνηλατεί τις συγκλίσεις και τις αποκλίσεις της ερωτικής λειτουργίας στο έργο του Κ.Π. Καβάφη και του Γιάννη Ρίτσου.
Τέλος, η πρόσφατη σοδειά της ελληνικής ποίησης αναδεικνύεται με την παρουσία δεκαοκτώ ποιητών, νέων ή καταξιωμένων: Θανάσης Χατζόπουλος, Πάνος Κυπαρίσσης, Φοίβη Γιαννίση, Μαρία Τοπάλη, Όλγα Παπακώστα, Ιωάννα Ράπτη, Γιάννης Λειβαδάς, Μαριγώ Αλεξοπούλου, Δημήτρης Ελευθεράκης, Βικτωρία Καπλάνη, Νατάσα Χατζιδάκι, Ευριπίδης Γαραντούδης, Τάκης Γραμμένος, Λένια Ζαφειροπούλου, Σπύρος Καρέλας, Μαρία Κοπανίστα, Ναταλία Κατσού και Νίκος Βαρβατάκος.
Ειδική αναφορά θα πρέπει να γίνει στο κεντρικό αφιέρωμα του περιοδικού με τίτλο «Κατά μόνας ειμί εγώ», το οποίο εξετάζει τη σχέση των ποιητών με τη μοναξιά και περιλαμβάνει μεταφράσεις ποιημάτων κορυφαίων δημιουργών [Πετράρχης, Βιγιόν, Σαίξπηρ, Μπάυρον, Κητς, Ντίκινσον, Μπωντλαίρ, Ρεμπώ, Ρίλκε, Τρακλ, Κάφκα, Έσσε], που επιμελήθηκε η Λένια Ζαφειροπούλου.
Το τεύχος συμπληρώνουν οι μόνιμες στήλες των Et cetera και της Κριτικής. στις οποίες παρουσιάζονται βιβλία ποίησης και σχολιάζονται ζητήματα σχετικά με την ποιητική τέχνη.