Συνεντευξη στην Ασημίνα Ξηρογιάννη
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Σας γυριζω αρκετα χρονια πίσω...Με ποιά αφορμή ξεκινήσατε να γράφετε....Είστε ικανοποιημένος από την συγγραφική σας πορεία;Mια αυτοκριτική...
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ:Ξεκίνησα να γράφω σπρωγμένος από μια ανάγκη να βάλω στο χαρτί τραυματικες καταστάσεις που βίωσα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, την Κύπρο, εξαιτίας των δοκιμασιών της των τελευταίων πενήντα πέντε ετών. Ήμουν έφηβος όταν ξεκίνησε ο απελευθερωτικός αγώνας εναντίον των Άγγλων, το 1955, και βίωσα αργότερα τη σύγκρουση ανάμεσα στους Ελληνοκυπρίους και τους Τουρκοκυπρίους που ξέσπασε το τέλος του 1963. Έζησα, επίσης, όλη την τραγωδία της τουρκικής εισβολής το 1974. Όλες αυτές οι τραυματικές εμπειρίες ζητούσαν διέξοδο. Και δεν είναι τυχαίο που το πρώτο μου βιβλίο, "Η κίτρινη σημαία", έχει σαν θέμα τον αγώνα του 1955-59, ενώ το δεύτερο, "Ο δρόμος του φεγγαριού" περνάει μέσα από την εισβολή.
Με τη συγγραφική μου πορεία, ναι, είμαι αρκετά ευχαριστημένος. Σ' ότι αφορά τώρα την αυτοκριτική, η απάντηση είναι δύσκολη αφού δεν μπορεί να είναι αντικειμενική. Αρμόδιος να κρίνει ένα συγγραφέα είναι ο αναγνώστης κι ο κριτικός της λογοτεχνίας. Ο ίδιος μπορεί να πιστεύει ότι θέλει για τον εαυτό του, αλλά είναι δύσκολο να είναι αντικειμενικός κριτής του έργου του.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Λογοτεχνικά σας πρότυπα και επιρροές...
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ:Υπήρξα ο πρώτος υπάλληλος και διευθυντής σύνταξης της εταιρίας που εκδίδει στην Ελλάδα τα γνωστά Bell Best Sellers. Για πολλά χρόνια πριν αρχίσω να γράφω ο ίδιος, διάβαζα σύγχρονους άκρως δημοφιλείς αγγλόφωνους συγγραφείς, όπως ο Sidney Sheldon, Wilbur Smith, Frederick Forsyth, Harold Robbins, Stephen King και πολλούς άλλους. Διάβασα μερικές χιλιάδες τέτοια βιβλια προκειμένου να επιλέξω για μετάφραση και έκδοση στα ελληνικά. ΄Ηταν φυσικό λοιπόν να με επηρεάσουν. Έκεί οφείλεται κυρίως η κινηματογραφική γραφή που χαρακτηρίζει τα μυθιστορήματά μου. Αυτά σ' ότι αφορά τις επιρροές στη γραφή. Σ' ότι αφορά τις θέσεις και απόψεις μου, μάλλον εκεί επηρεάστηκα από ανθρωπιστικά έργα της κλασικής λογοτεχνίας.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Διαβαζουν σημερα οι άνθρωποι ή το διάβασμα είναι πολυτέλεια στις κρίσιμες μέρες που ζούμε ;Αν σας ζητούσα να δινατε ενα μηνυμα στους αναγνώστες...ποιό θα ήταν αυτό;
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ:Σε σύγκριση με το παρελθόν ναι, σήμερα οι Έλληνες αναγνώστες έχουν πολλαπλασιαστεί. Θυμάμαι στο τέλος της δεκαετίας του εβδομήντα, όταν ένα καινούριο βιβλίο πουλούσε στο χρόνο 4.000 αντίτυπα, ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο. Σήμερα ακούμε βιβλία που πούλάνε στον ίδιο χρόνο πολλές δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα.
Μήνυμα στους αναγνώστες; Θα τους έλεγα να επιλεγουν βιβλία που όχι μόνο τους ψυχαγωγούν αλλά και τους "ψυχοκαλλιεργούν" , συγχωρέστε μου τη λέξη.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Διαδυκτιο και λογοτεχνία.Ακούγεται σχήμα οξύμωρο...αλλά...
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ:Είμαι πάντα υπέρ της τεχνολογίας. Και δεν πιστεύω πως το διαδίκτυο και η λογοτεχνία αποτελούν σχήμα οξύμωρο. Ίσα ίσα που το διαδίκτυο βοηθάει στην εξάπλωση της λογοτεχνίας, τα e-book είναι πια γεγονός. Φανταστείτε , επίσης, πόσο προσιτή κάνει τη λογοτεχνία το διαδύχτιο, στα νέα παιδιά που κάθονται με τις ώρες μπροστά από τον υπολογιστή τους.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Μπορούμε τώρα και να ακούμε τον< Δρομο του Φεγγαριού>,έτσι δεν ειναι;Oλες τις λεπτομέριες παρακαλώ!!
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ:Όσο για το Δρόμο του φεγγαριού, ναι μπορούμε τώρα να ακούμε τα βήματά μας πάνω του. Είναι αλήθεια πως ταλαιπωρήθηκε λίγο ο γιος μου, ο Μιχάλης Αβραμίδης μαζί με τη συνεργάτιδά του δημοσιογράφο Νατάσα Μποζίνη, για να με πείσουν να δώσω ακουστική μορφή σ' αύτό το βιβλίο. Θεωρούσα πως ο φιλαναγνώστης θέλει να μυρίσει το χαρτί για να ευχαριστηθεί το διάβασμα ενός βιβλιου. Όμως ακολούθησαν ωριμοτερες σκέψεις. Θυμήθηκα, για παράδειγμα, μια φίλη που έχασε το φως της στα εικοσι δυο της χρόνια, κι από κεί κι εμπρός διάφοροι γνωστοί και φίλοι της μαγνητοφωνούσαν τα βιβλία που την ενδιέφεραν κι εκείνη τα άκουγε στο μαγνητόφωνο. Σκέφτηκα λοιπόν πως και μόνο γι' αυά τα άτομα με προβλήματα όρασης άξιζε τον κόπο. Και έτσι ξεκίνησε ένας αγώνας, μ' εμένα να διαβάζω με τις ώρες και το γιο μου να συνθέτει και να επενδύει μουσικά τόσο το έργο όσο και το ομότιτλο τραγούδι που συνοδεύει το CD, με στίχους του σκηνοθέτη Γιώργου Κορδέλα και ερμηνεύτρια τη Φωτεινή Δάρα. Και πιστεύω πως τα καταφέραμε. Και πάλι, όμως, καλύτερα ν' αφήσουμε να κρινει το κοινό.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Αν σας ζητούσαν να αλλάζατε κάτι από την σύγχρονή μας <λογοτεχνική πραγματικότητα >,τί θα ήταν αυτό;
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Να πάψουν οι συγγραφείς να προωθούνται για να γίνουν σώνει και καλά μέρος του σταρ συστεμ. Καλύτερα ο κόσμος να τους μαθαίνει και να τους αξιολογεί μέσα από τα βιβλία τους.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Γράφετε κάτι τώρα;
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Ναι, κοντεύω να τελειώσω ένα μυθιστόρημα που πιστεύω πως θα κυκλοφορήσει την επόμενη άνοιξη.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Oνειρα και μελλοντικά σχέδια....
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ:Όνειρα και σχέδια για το μέλλον; Θα μιλήσω μάλλον για ευχές αντι για όνειρα, κι αυτές είναι να δούμε την Ελλάδα να βγαίνει από την κρίση και την ιδιαιτερη πατρίδα μου ,την Κύπρο, απαλλαγμένη από στρατεύματα κατοχής.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Σας ευχαριστώ πολύ!
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Σας γυριζω αρκετα χρονια πίσω...Με ποιά αφορμή ξεκινήσατε να γράφετε....Είστε ικανοποιημένος από την συγγραφική σας πορεία;Mια αυτοκριτική...
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ:Ξεκίνησα να γράφω σπρωγμένος από μια ανάγκη να βάλω στο χαρτί τραυματικες καταστάσεις που βίωσα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, την Κύπρο, εξαιτίας των δοκιμασιών της των τελευταίων πενήντα πέντε ετών. Ήμουν έφηβος όταν ξεκίνησε ο απελευθερωτικός αγώνας εναντίον των Άγγλων, το 1955, και βίωσα αργότερα τη σύγκρουση ανάμεσα στους Ελληνοκυπρίους και τους Τουρκοκυπρίους που ξέσπασε το τέλος του 1963. Έζησα, επίσης, όλη την τραγωδία της τουρκικής εισβολής το 1974. Όλες αυτές οι τραυματικές εμπειρίες ζητούσαν διέξοδο. Και δεν είναι τυχαίο που το πρώτο μου βιβλίο, "Η κίτρινη σημαία", έχει σαν θέμα τον αγώνα του 1955-59, ενώ το δεύτερο, "Ο δρόμος του φεγγαριού" περνάει μέσα από την εισβολή.
Με τη συγγραφική μου πορεία, ναι, είμαι αρκετά ευχαριστημένος. Σ' ότι αφορά τώρα την αυτοκριτική, η απάντηση είναι δύσκολη αφού δεν μπορεί να είναι αντικειμενική. Αρμόδιος να κρίνει ένα συγγραφέα είναι ο αναγνώστης κι ο κριτικός της λογοτεχνίας. Ο ίδιος μπορεί να πιστεύει ότι θέλει για τον εαυτό του, αλλά είναι δύσκολο να είναι αντικειμενικός κριτής του έργου του.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Λογοτεχνικά σας πρότυπα και επιρροές...
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ:Υπήρξα ο πρώτος υπάλληλος και διευθυντής σύνταξης της εταιρίας που εκδίδει στην Ελλάδα τα γνωστά Bell Best Sellers. Για πολλά χρόνια πριν αρχίσω να γράφω ο ίδιος, διάβαζα σύγχρονους άκρως δημοφιλείς αγγλόφωνους συγγραφείς, όπως ο Sidney Sheldon, Wilbur Smith, Frederick Forsyth, Harold Robbins, Stephen King και πολλούς άλλους. Διάβασα μερικές χιλιάδες τέτοια βιβλια προκειμένου να επιλέξω για μετάφραση και έκδοση στα ελληνικά. ΄Ηταν φυσικό λοιπόν να με επηρεάσουν. Έκεί οφείλεται κυρίως η κινηματογραφική γραφή που χαρακτηρίζει τα μυθιστορήματά μου. Αυτά σ' ότι αφορά τις επιρροές στη γραφή. Σ' ότι αφορά τις θέσεις και απόψεις μου, μάλλον εκεί επηρεάστηκα από ανθρωπιστικά έργα της κλασικής λογοτεχνίας.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Διαβαζουν σημερα οι άνθρωποι ή το διάβασμα είναι πολυτέλεια στις κρίσιμες μέρες που ζούμε ;Αν σας ζητούσα να δινατε ενα μηνυμα στους αναγνώστες...ποιό θα ήταν αυτό;
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ:Σε σύγκριση με το παρελθόν ναι, σήμερα οι Έλληνες αναγνώστες έχουν πολλαπλασιαστεί. Θυμάμαι στο τέλος της δεκαετίας του εβδομήντα, όταν ένα καινούριο βιβλίο πουλούσε στο χρόνο 4.000 αντίτυπα, ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένο. Σήμερα ακούμε βιβλία που πούλάνε στον ίδιο χρόνο πολλές δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα.
Μήνυμα στους αναγνώστες; Θα τους έλεγα να επιλεγουν βιβλία που όχι μόνο τους ψυχαγωγούν αλλά και τους "ψυχοκαλλιεργούν" , συγχωρέστε μου τη λέξη.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Διαδυκτιο και λογοτεχνία.Ακούγεται σχήμα οξύμωρο...αλλά...
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ:Είμαι πάντα υπέρ της τεχνολογίας. Και δεν πιστεύω πως το διαδίκτυο και η λογοτεχνία αποτελούν σχήμα οξύμωρο. Ίσα ίσα που το διαδίκτυο βοηθάει στην εξάπλωση της λογοτεχνίας, τα e-book είναι πια γεγονός. Φανταστείτε , επίσης, πόσο προσιτή κάνει τη λογοτεχνία το διαδύχτιο, στα νέα παιδιά που κάθονται με τις ώρες μπροστά από τον υπολογιστή τους.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Μπορούμε τώρα και να ακούμε τον< Δρομο του Φεγγαριού>,έτσι δεν ειναι;Oλες τις λεπτομέριες παρακαλώ!!
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ:Όσο για το Δρόμο του φεγγαριού, ναι μπορούμε τώρα να ακούμε τα βήματά μας πάνω του. Είναι αλήθεια πως ταλαιπωρήθηκε λίγο ο γιος μου, ο Μιχάλης Αβραμίδης μαζί με τη συνεργάτιδά του δημοσιογράφο Νατάσα Μποζίνη, για να με πείσουν να δώσω ακουστική μορφή σ' αύτό το βιβλίο. Θεωρούσα πως ο φιλαναγνώστης θέλει να μυρίσει το χαρτί για να ευχαριστηθεί το διάβασμα ενός βιβλιου. Όμως ακολούθησαν ωριμοτερες σκέψεις. Θυμήθηκα, για παράδειγμα, μια φίλη που έχασε το φως της στα εικοσι δυο της χρόνια, κι από κεί κι εμπρός διάφοροι γνωστοί και φίλοι της μαγνητοφωνούσαν τα βιβλία που την ενδιέφεραν κι εκείνη τα άκουγε στο μαγνητόφωνο. Σκέφτηκα λοιπόν πως και μόνο γι' αυά τα άτομα με προβλήματα όρασης άξιζε τον κόπο. Και έτσι ξεκίνησε ένας αγώνας, μ' εμένα να διαβάζω με τις ώρες και το γιο μου να συνθέτει και να επενδύει μουσικά τόσο το έργο όσο και το ομότιτλο τραγούδι που συνοδεύει το CD, με στίχους του σκηνοθέτη Γιώργου Κορδέλα και ερμηνεύτρια τη Φωτεινή Δάρα. Και πιστεύω πως τα καταφέραμε. Και πάλι, όμως, καλύτερα ν' αφήσουμε να κρινει το κοινό.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Αν σας ζητούσαν να αλλάζατε κάτι από την σύγχρονή μας <λογοτεχνική πραγματικότητα >,τί θα ήταν αυτό;
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Να πάψουν οι συγγραφείς να προωθούνται για να γίνουν σώνει και καλά μέρος του σταρ συστεμ. Καλύτερα ο κόσμος να τους μαθαίνει και να τους αξιολογεί μέσα από τα βιβλία τους.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Γράφετε κάτι τώρα;
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ: Ναι, κοντεύω να τελειώσω ένα μυθιστόρημα που πιστεύω πως θα κυκλοφορήσει την επόμενη άνοιξη.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Oνειρα και μελλοντικά σχέδια....
ΟΜΗΡΟΣ ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ:Όνειρα και σχέδια για το μέλλον; Θα μιλήσω μάλλον για ευχές αντι για όνειρα, κι αυτές είναι να δούμε την Ελλάδα να βγαίνει από την κρίση και την ιδιαιτερη πατρίδα μου ,την Κύπρο, απαλλαγμένη από στρατεύματα κατοχής.
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ:Σας ευχαριστώ πολύ!