Οκτώβριος 2006
αρ.55
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΕΙ ΣΧΟΛΕΙΟ
Επιτέλους ένα βιβλίο για το θέατρο στο Ελληνικό Δημοτικό Σχολείο.Ενα βιβλίο που έλειπε,για τις τάξεις Ε' και ΣΤ΄.Στην αρχή του εγχειριδίου υπάρχει εισαγωγή σχετική με την έννοια του παιχνιδιού.Απευθύνεται στα παιδιά με στόχο να τους θέσει τους κανόνες του ομαδικού παιχνιδιού που καλείται <<θέατρο>>.Ως συντονιστής του παιχνιδιού ορίζεται ο δάσκαλος ο οποίος χρίζεται<<Μάγος της Σκηνής>>.
Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε 16 <<ζώνες>> στις οποίες υπάρχει μια ενδιαφέρουσα κλιμάκωση δραστηριοτήτων από τη γνωριμία σε κύκλο και τις αναπνοές μέχρι και την παρακολούθηση μιας παράστασης.Στα ενδιάμεσα στάδια προτείνονται ατομικές και ομαδικές ασκήσεις-λεκτικέςκαι σωματικές-ποικίλοι αυτοσχεδιασμοί και δραματοποιήσεις κειμένων.Μάλιστα ,δίδεται ένας ενδεικτικός χρόνος για κάθε άσκηση.Στο τέλος κάθε<< ζώνης >>βρίσκεται μια υποενότητα με τίτλο <<Και τώρα συζητάμε>>,που προτρέπει σε συζήτηση και αξιολόγηση των δραστηριοτήτων που προηγήθηκαν.Εδώ τίθενται ερωτήσεις και παρέχονται πίνακες αυτο-αξιολόγησης.Ενδεικτικά,στην ενότητα για τον αυτοσχεδιασμό:
<<Ποιά ερεθίσματα μας οδήγησαν στον αυτοσχεδιασμό;
Ποιά τα κύρια σημεία αυτού;
Aνταποκρίθηκα στις δραστηριότητες του αυτοσχεδιασμού ΑΡΙΣΤΑ,ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ,ΜΕΤΡΙΑ;>>
Ετσι,δίδεται η ευκαιρία στο παιδί να σκεφτεί πάνω στη δράση του και νά αναπτύξει κριτική σκέψη και αυτογνωσία.
Ακόμα, στο τέλος κάθε ενότητας υπάρχουν οι <<θεατρικές έννοιες>>,λέξεις κλειδιά από το θεατρικό γίγνεσθαι με τους ορισμούς τους,π.χ <<Σκηνικός Χώρος είναι ο διαμορφωμένος για την παράσταση χώρος που παίζουν οι ηθοποιοί.>>Επίσης, το βιβλίο διαθέτει πλούσια εικονογράφηση.Περιέχει φωτογραφίες από δραστηριότητες,και σκιτσάκια που επεξηγούν τις ασκήσεις που προτείνονται.Στις τελευταίες σελίδες υπάρχουν δύο χρήσιμα παραρτήματα,ένα με τη γλώσσα και ένα με τα πρόσωπα του Θεάτρου.Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν ,σε όποιο βαθμό,με την καθοδήγηση του δασκάλου.Ολόκληρο το βιβλίο άλλωστε συνδιάζει τη θεωρία με την πράξη,δίνοντας στα παιδιά μια πιο απτή εικόνα του μαθήματος της θεατρικής αγωγής!
Είναι ευχάριστο,ενδιαφέρον και καλογραμμένο.Αλλά,αλίμονο αν κολλήσει κανείς στις θεωρίες και τις αράδες.Πρέπει το βιβλίο αυτό να αποτελέσει το μέσο για ένα σκοπό και όχι να γίνει το ίδιο αυτοσκοπός.Σαφέστερα,να αποτελέσει το ερέθισμα,την αφορμή για την απελευθέρωση του σώματος και της φαντασίας των παιδιών.Εδώ τον κύριο ρόλο παίζει ο διδάσκων,ο διαμεσολαβητής ανάμεσα στο παιδί και το βιβλίο.Γι΄αυτό απαιτείται ένας εμψυχωτής με ειδικές γνώσεις και ικανότητες που θα ενθαρρύνει την μεταξύ των μαθητών συνεργασία και επικοινωνία,περνώντας τους το μήνυμα πως το θέατρο είναι πάνω από όλα πράξη.